Achtergrond
Afgestudeerd als kunsthistoricus ben ik, na wat omzwervingen, gaan werken als docent in het mbo en voortgezet onderwijs. Na een paar jaar kwam ik erachter dat ik veel liever bezig ben met onderzoek en schrijven.Twee voor mij basale zaken die in de loop der jaren steeds meer naar de achtergrond waren verdwenen. Later kwam daar mijn oude liefde voor fotografie bij.
Ik besloot het roer om te gooien.
Nu ben ik content schrijver voor bedrijven, instellingen en kleine zelfstandigen binnen onder andere de kunst, cultuur en wetenschap. Ik kijk ernaar uit om aantrekkelijke teksten te schrijven of advies te geven over bestaande teksten zodat jij als ondernemer er geen omkijken meer naar hebt.
Maar Barbara, hoe is dat schrijven zo belangrijk geworden in jouw leven?
Vanaf het moment dat ik leerde schrijven, ben ik nooit meer gestopt. Op school om bestaande verhaaltjes nieuw leven in te blazen. Voor de schoolkrant als razende reporter. Tijdens mijn studies en later in mijn diverse functies in de commerciële bedrijfswereld, het onderwijs en musea. En dan ook nog eens in de meest uiteenlopende vormen: van bedrijfscorrespondentie tot lesmateriaal en tekstadvies.
Schrijven en fotografie
Behalve zakelijk schrijven, houd ik al langere tijd een blog bij: Pensierino. Een blog over zaken en gedachten die mij vrolijk of boos maken. Of die simpelweg om aandacht vragen.
Schrijven hoort dus bij mij.
En hoe zit het dan met fotografie?
Fotografie is, net als schrijven, een rode draad in mijn leven. Blij word ik van een goede fotosessie. Het is eigenlijk schrijven met beelden. Wil je meer weten? Lees dan mijn column ‘Schrijven met beelden‘.
Dagelijks leven
Als ik niet aan mijn bureau zit, ben ik druk in de weer met mijn gezin en andere activiteiten. Ik ren achter mijn twee ondernemende zoons aan, speel met de katten, fiets, wandel, sport, lees, maak kunst en fotografeer.
Tussen alle bedrijvigheid door probeer ik ook nog uit te rusten. Dat is trouwens wel nodig met een hersenaandoening.
Al van jongs af aan heb ik last van migraine. De afgelopen jaren is de mate en ernst van de migraine toegenomen, waardoor het een onberekenbare en invaliderende ziekte is geworden.
Door te schrijven over migraine zet ik me in om deze ziekte meer kenbaarheid te geven en bespreekbaar te maken. Vooral dat laatste is hoognodig, want migraine wordt nog te vaak weggezet als ‘een hoofdpijntje waar je gewoon maar een pijnstiller voor moet nemen’. Niets is minder waar, helaas.
